Top­lu­mun en temel di­na­mi­ği, adeta bir ağa­cın kök­le­ri gibi onu ayak­ta tutan, sevgi, saygı, mer­ha­met, şef­kat, mu­hab­bet, aidi­yet duy­gu­la­rı­nın ev­ve­la ve en derin his­se­dil­di­ği ve dahi uzak ka­lın­dı­ğın­da öz­le­min zir­ve­de his­se­dil­di­ği yer: aile. En temel eği­ti­min alın­dı­ğı, bir ömür ya­şa­nı­la­cak ha­ya­tın ilk bağ­la­rı­nın ku­rul­du­ğu, ye­tiş­kin­lik­te­ki his dün­ya­sı­nın ve olay­la­rı an­lam­lan­dır­ma­nın be­lir­le­yi­ci­le­rin­den­dir aile. İlk tem­si­li­ye­tin ser­gi­len­di­ği, ilk teb­liğ fa­ali­ye­ti­nin ya­pıl­dı­ğı, ilk me­su­li­yet­le­rin de baş­la­dı­ğı yer, aile.

“Ey iman eden­ler! Ken­di­ni­zi ve aile­ni­zi, ya­kı­tı in­san­lar ve taş­lar olan ateş­ten ko­ru­yun. O ate­şin ba­şın­da gayet katı, çetin, Allah’ın ken­di­le­ri­ne ver­di­ği emir­le­re karşı gel­me­yen ve ken­di­le­ri­ne em­re­di­len şeyi yapan me­lek­ler var­dır.” (Tah­rim/6)

Salt dün­ye­vi ma­işet me­su­li­ye­tiy­le kal­ma­yan bir me­su­li­yet yük­len­di­ği­miz bir ku­rum­dur aile. Her ne kadar sanal bir bi­rey­sel­leş­me akı­mı­na maruz kal­sak, bir arada ve fakat yal­nız ha­yat­la­rın ol­du­ğu post­mo­dern, flu bir dö­nem­de ya­şı­yor olsak da, aile­nin bir fer­di­nin se­vin­ci veya üzün­tü­sü yahut has­ta­lı­ğı ol­du­ğun­da bir arada ol­ma­nın coş­ku­su­nu ya­şa­rız. Bu kök­le­ri­miz­den gelen güzel bir ge­le­ne­ğin de­va­mı gi­bi­dir. Kök­le­ri­miz­den gelen gü­zel­lik­ler­den biri de yoz­laş­mış top­lum­lar­da gö­rül­me­yen ancak bizim kendi kül­tü­rü­müz­de olan mer­ha­met­le ye­tiş­ti­ril­me­miz­dir. Ni­te­kim Allah Teâlâ bu mer­ha­met duy­gu­su­nu vefa ile bü­yü­tüp aşkın bir şe­kil­de inşa et­me­mi­zi bize em­re­der.

“On­la­ra mer­ha­met ede­rek te­va­zu ka­na­dı­nı indir ve de ki: ‘Rab­bim! Tıpkı beni kü­çük­ken ko­ru­yup ye­tiş­tir­dik­le­ri gibi sen de on­la­ra acı.’” “( İsra/24) Yoz­laş­mış top­lum­lar­dan fark­lı ola­rak biz bunu ilahi bir emir ola­rak alı­rız. Uy­gu­la­ma­mız­da da temel bağ­la­yı­cı­lık bur­dan gelir esa­sın­da. Türk aile ya­pı­sın­da ge­le­nek­sel­le­şen fe­him­le­rin bir­ço­ğu­nun İslami te­mel­li ol­du­ğu­nu gör­mek, te­mel­de me­de­ni­ye­ti­mi­zin ne kadar in­sa­ni ve fıt­ra­ta ait olu­şu­nu gös­te­rir ni­te­lik­te adeta.

Bu ayki dosya ko­nu­muz­da ya­zar­la­rı­mız­dan Ha­cer­nur Ye­şi­lal­tun, bi­lin­cin mi­mar­la­rı anne ba­ba­dır dedi. Se­na­nur Ya­şa­roğ­lu, nesli devam et­tir­me iç gü­dü­sü­ne de­ğin­di. Fey­za­nur Ka­ra­man, İslami aile ya­pı­sı­na dair ya­zı­sı­nı ka­le­me aldı. Sü­mey­ye Razi, Bi­lin­çal­tı­mız­dan Gelen/Ebe­veyn ki­ta­bı­nın tah­li­li­ni siz­ler için yaptı. Bey­za­nur Sa­adet Ya­şa­roğ­lu, “aile bizim ne­yi­miz­dir?” so­ru­su­nu ele aldı. Ha­ti­ce Beyza Öz­türk, mu­hab­bet sof­ra­da dem­le­nir di­ye­rek sofra ile gelen ya­zı­yı ka­le­me aldı. Ay­şe­nur Yavuz, geç­mi­şin tozlu say­fa­la­rın­da do­la­şa­rak Yıl­lar ve Yol­lar Yü­rü­dük­çe Türk­ler Bö­lün­dük­çe Biter adlı ya­zı­sı­nı ka­le­me aldı. Ma­hi­nur Öz­de­mir, asa­let İslam’dan­dır dedi. Rabia Ak, İsmet Özel’in şi­irin­den esin­le­ne­rek bize ait olan ne kadar uzak­ta dedi. Sena Kübra Ça­ta­loğ­lu, içi­miz­de­ki ço­cuk­tan evi­miz­de­ki ço­cu­ğa ya­zı­sı­nı ka­le­me aldı. Son ola­rak Ha­ti­ce Sena Üstün geniş aile ol­ma­nın öne­min­den bah­set­ti. Dosya dı­şın­da ise Mu­ham­med Emin Dokak, Sreb­re­ni­ca kat­li­amı­nın yıl dö­nü­mün­de Bosna annem, Sreb­re­ni­ca ablam dedi. Ab­dul­lah Harun Bü­yü­kars­lan, üşü­yo­ruz baş­lık­lı ya­zı­sı­nı ka­le­me aldı. Numan Ka­ra­bu­dak, in­sa­nın hi­ka­ye­si­ni “Sür­gün Yur­dun­dan Mek­tup­lar Yer­yü­zü­nün İlk Sa­kin­le­ri” ola­rak ele aldı. Yük­sel İpek Ka­ra­yı­lan, ku­tu­da­ki eşsiz mü­cev­her ya­zı­sı­nı ka­le­me aldı. Merve Ke­sen­ci, Yu­mur­ta fil­mi­nin tah­li­li­ni yaptı. Gül­süm Çelik, Arz-ı Hal şi­iri­ni ka­le­me aldı. Ender Ekim, Mus­ta­fa Akkad’ın ha­ya­tı­nı ka­le­me al­dı­ğı 200 dolar ile dönen film ma­ka­ra­sı­nın hi­ka­ye­si­ni an­lat­tı. Son ola­rak Meh­met Ali Öz­de­mir’in Lü­gat­çe say­fa­la­rı da her za­man­ki yer­le­rin­de siz­le­ri bek­li­yor.

Genç Ön­cü­ler ola­rak her koşul ve du­rum­da hakkı dile ge­ti­rip is­ti­ka­met üzere olma so­rum­lu­lu­ğu­mu­zu ye­ri­ne ge­tir­me ga­ye­siy­le bu ayki der­gi­mi­zi siz de­ğer­li oku­yu­cu­la­rı­mı­zın idrak ve an­la­yış­la­rı­na su­nu­yo­ruz. Her sö­zü­mü­zün başı Allah'ın adı ile ve yine her sö­zü­mü­zün sonu Al­la­hu­alem olmak üzere.

Bu Sayıdaki Yazılar: